Σε τιμή ευκαιρίας ενοικιάζεται μεζονέτα δύο δωματίων συν σοφίτας, με εσωτερική ροζ σκάλα (παραγγελιά) σαλόνι που βλέπει σε κήπο, μεγάλο μπάνιο, δύο μπαλκόνια πλευρικά του σπιτιού και ένα έμπροσθεν του nursery room. Κατασκευή 2013, δυνατότητα (δυνατότητες πολλές) αλλαγής ντεκόρ, άνετο παρκινγκ. Μικρή διευκρίνηση η έλλειψη μπάνιου, την οποία ούτε που θα αντιληφθείτε την ώρα που ατενίζετε την θέα απο το μπαλκόνι του nursery room, το οποίο σημειωτέον έχει δική του εξωτερική σκάλα (ξέρετε εσείς). Ο κήπος με δενδρύλλια και άλλα φυτά ενδείκνυται για ενοικιαστές με παιδιά, σπιτάκι σκύλου, μπάρμπεκιου και άλλες εκδηλώσεις όπως σιδέρωμα.
Το παραπάνω σπίτι νοικιάστηκε, μυστυχώς όπως λέει και η ενοικιάστρια.
Αποτελείται όπως δείχνουν και οι εικόνες απο 4 κουτιά παπουτσιών κολλημένα με σελοτέιπ. Οι κάτω ταπετσαρίες στους τοίχους είναι απο background που βρήκα και εκτύπωσα στο ίντερνετ ενώ οι επάνω είναι απο χαρτί περιτυλίγματος του σουπερ μαρκετ. Η σοφίτα, ήθελε η ενοικιάστρια, να μοιάζει χίλιες και μια νύχτες εξού και τα φρου φρου-δαντελένια-τούλια απο μπομπονιέρα. Στο πίσω μέρος κόλλησα έξτρα χαρτόνι απο χαρτόκουτο για να είναι πιο στέρεο. Τα μπαλκόνια έγιναν στερεώνοντας γύρω γύρω κομμάτια απο χαρτόνι με σελοτέιπ. Στον μπροστινό φράχτη κόλλησα πολύχρωμο χαρτόνι οντουλέ (ναι μόλις το γκούγκλαρα, μα οντουλέ; ούτε που πάει το μυαλό σου..). Επάνω στα χαρτόνια που κόλλησα για στέγη αντί να τα βάψω, για πιο γρήγορα, κολλήσαμε αφρώδες υλικό που το πουλάνε μερικές φορές με σετ χαρτονιών (απο ένα τέτοιο kit είχαμε και το οντουλέ – μα οντουλέ;-)
Η σκάλα ήταν ιδέα της σουρλουλούς που νοίκιασε το σπίτι. Έφτιαξα εγώ την εξωτερική. Μόλις τελείωσα μου έφυγε το χαμόγελο. Όοοχι τέτοια, μέσα, στο σαλόνι, να πηγαίνει επάνω στο παιδικό. Μήπως θέλεις να ανοίξω και τρύπα να βγαίνει και δίπλα στην κούνια;; Όχι, απλά φτιάξτην και να είναι ροζ. Ευτυχώς γκούγκλαρα και βρήκα μια σκάλα και ευτυχώς διάλεξε την εύκολη ας πούμε. Και με βοήθησε να την βάψω. Μεγάλη επιτυχία η σκάλα, εσωτερική που οδηγεί στο μπαλκόνι, μόνο που ακόμα δεν την έχω κολλήσει κάτω και μερικές φορές σηκώνεται..
Τα έπιπλα στο σαλόνι τα είδα στο βιντεάκι που δείχνει και πως φτιάχνεται το σπίτι, είναι απο απλό ρολό χαρτί υγείας και αυγοθήκες.
Ένα να ξέρετε. Άρχισε να παίζει πολύ πριν τελειώσει, το εκθείαζε μέχρι που πήγε να κοιμηθεί, κανένα δεν είναι καλύτερο μαμά απο αυτό που έφτιξες με τα χέρια σου, ούτε τα αληθινά, δεν θα μπορούσα να έχω κανένα άλλο! και αδικείται απίστευτα πολύ στις φωτογραφίες. Φυσικά έχει πάρα πολλά πράγματα να σκεφτείς να προσθέσεις και στους τοίχους και όσο αφορά τα έπιπλα και να φτιάξεις αμέτρητες ιστορίες με αυτά.
Η διακόσμηση εξ ολοκλήρου είναι της Χριστίνας που γενικά έχει μια έφεση στο να φτιάχνει σπίτια με τουβλάκια και γενικά με οτιδήποτε της δώσεις. Δεν έβαλα το χεράκι μου σε τίποτα εκτός απο το να στερεώσω την κουνουπιέρα.
Την ιδέα την πήρα απο εδώ
Αυτό που έχω καταλάβει είναι οτι όταν φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου, το παιδί το θυμάται και το εκτιμάει αφάνταστα. Όσο κι αν είναι χαζό, ανούσιο ή άτεχνα φτιαγμένο. Σιγά σιγά αντιλήφθηκα οτι ο,τι της έχω φτιάξει το θυμάται, ακόμα και το πιο ασήμαντο και το προσέχει ενώ εγώ ούτε που θυμάμαι πότε της το έφτιαξα. Οπότε δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα αλλά η διαδικασία, ο χρόνος που αφιέρωσες μαζί της σε αυτό. Το playmobiloσπιτο έκανε πάταγο. Γιατί δεν είναι για κούκλες μαμά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου