Επιτέλους στολίζουμε!!! Από τη Δευτέρα...Πέντε ημέρες τώρα στολίζουμε...Πρώτη φορά ο στολισμός κρατάει τόσο πολύ.Νομίζω πως φταίει η μεγάλη και συσσωρευμένη μας κούραση...Έτσι φέτος δεν τελειώσαμε μια και καλή αλλά κάθε απόγευμα κάνουμε κι από κάτι...Τα περισσότερα έχουν γίνει αλλά επειδή φέτος αποφασίσαμε να αλλάξουμε λίγο και να φτιάξουμε νέο ντεκόρ προχωράμε αργά αργά....
Μα καταρχήν συνέβη κάτι το απίθανο...Μας ήρθε ένα δέμα! Μια φίλη blogger που ανακάλυψε τη μαγεία της ραπτικής είδε σε μια προηγούμενη μας ανάρτηση το τραπέζι της τραπεζαρίας και βάλθηκε να μου φτιάξει ένα runner. Βρε της είπα να μην μπει στον κόπο, βρε της είπα να μην κουραστεί...Όχι.Δεν μπόρεσα να την πείσω και το έφτιαξε! Και πήραμε το δέμα...Και λέω πήραμε γιατί εκεί μέσα είχε κάτι για όλους μας...
Δεν είναι απίστευτο!!!
Το περιτύλιγμα φανταστικό.Τόσο όμορφο που το κουτί το κράτησα για να αποθηκεύω θησαυρούς.
Όλο το αμπαλάζ έδειχνε ξεκάθαρα πως αυτό το κουτάκι φτιάχτηκε με πολύ φροντίδα κι αγάπη.Τα γράμματα, οι κορδέλες, τα λουλούδια , οι χάντρες...όλα φανέρωναν ένα άνθρωπο που του αρέσει να δίνει και αγαπά να περιποιείται!
Ο Άγγελος διάβασε την κάρτα κι άρχισαν να ξετυλίγουν το υπέροχο κουτί.
Όχι μόνο με την προσφορά μα και με τις ικανότητες της γυναίκας αυτής...Μα τα φτιάχνει όλα!!!!
Το δεντράκι ξεκουράζεται στο δέντρο μας και βέβαια βρήκα και το runner το οποίο είναι φανταστικό! Εννοείτε πως το στόλισα ήδη στο τραπέζι και νομίζω πως είναι αριστούργημα!!
Το κορίτσι αυτό δεν είναι άλλο από την Λαμπρινή που έχει το blog www.lamproukam.blogspot.gr. Μέσα στον ιντερνετικό χώρο έχω γνωρίσει γυναίκες με πολλά ενδιαφέροντα και μεγάλες δόσεις δημιουργικότητας...Να με συγχωρέσουν οι φίλες blogers αλλά για εμένα η Λαμπρινή είναι μακράν το πιο δημιουργικό κι εμπνευσμένο πλάσμα, που έχω συναντήσει στο χωρο αυτό! Η Λαμπρινή είναι πρότυπο...
Μητέρα τριών μικρών κοριτσιών, εργαζόμενη και bloger. Βρίσκει χρόνο να δημιουργεί πράγματα απίθανα. Είναι παλιά κι εξαιρετικά δημοφιλής bloger, αλλά όσοι τυγχάνει να μην την γνωρίζετε ήδη, ρίξτε μια ματιά στο blog της και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Τα δωμάτια των κοριτσιών της είναι όλα φτιαγμένα από την ίδια. Από το βάψιμο των τοίχων, μέχρι τα πορτατίφ, τα φωτιστικά, τα κομοδίνα....τα πάντα! Ράβει, μαστορεύει, δημιουργεί....Η Λαμπρινή είναι η γυναίκα θαύμα για εμένα....Και μέσα σε όλη αυτή την τρέλα βρήκε χρόνο για να φτιάξει τα δικά μας δώρα και να μας τα στείλει με τόση αγάπη και φροντίδα...Το runner της είναι στρωμένο και να σας πως το πιο σημαντικό...Μυρίζει και το άρωμα της. Μόλις ανοίξαμε το κουτί βγήκε ένα άρωμα υπέροχο...Το άρωμα του σπιτιού της, της ίδιας δεν ξέρω. Απλά είναι τόσο ζεστή αυτή η αίσθηση...σαν να είναι κοντά μας! Πόσα ευχαριστώ να πω για όλα αυτά...δεν αρκούν!Νιώθω απλά ευγνωμοσύνη!! Να είσαι πάντα καλά κι εσύ κι η οικογένεια σου υπέροχε άνθρωπε....
Η Λαμπρινή λοιπόν μας έδωσε το έναυσμα κι άρχισαν οι στολισμοί. Καταρχήν σας παρουσιάζω το τραπέζι της τραπεζαρίας μας στολισμένο με το ξύλινο διακοσμητικό κουτί που φτιάξαμε λίγο καιρό πριν και στρωμένο με το τέλειο καινούριο τραπεζομάντιλο του!!!
Αποφάσισα φέτος για το τζάκι να φτιάξω ένα στεφάνι από μπάλες.Έψαξα πολλές ιστοσελίδες μέχρι να βρω κάποια με σαφής οδηγίες και τελικά βρήκα αυτήν, του διακοσμητή Eddie Ross. Είπα να το δοκιμάσω.
Στις οδηγίες έλεγε πως θα χρειαστούν περίπου 80 μπάλες...Πήγα στα μαγαζιά για να υπολογίσω το κόστος και απογοητεύτηκα. Γύρω στα 50 ευρώ τουλάχιστον.Η ιδέα ναυάγησε.Δεν υπήρχε περίπτωση να ξοδέψω ένα τέτοιο ποσό. Μετά πήγα στα Lidl για κάτι άσχετο και διαπίστωσα ότι πουλούσαν μπάλες ακριβώς στα χρώματα και στο μέγεθος που ήθελα μόνο 5.99 τα 24 κομμάτια...Δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά....
Άρχισα λοιπόν την κατασκευή του. Μπορεί κανείς απλά να κολλήσει τις μπάλες με θερμόκολα πάνω σε ένα στεφάνι από φελιζόλ. Αυτή η ιδέα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί θα χαλούσαν οι μπάλες.Έτσι δοκίμασα την κατασκευή με την κρεμάστρα.
Ανοίγουμε μια σιδερένια κρεμάστρα και αρχίζουμε να περνάμε τις μπάλες μια μια. Καλό είναι οι μπάλες αρχικά να κολληθούν με θερμόκολα με τα κρεμαστράκια τους γιατί όταν γεμίζει το στεφάνι, αρχίζουν και πιέζονται και βγαίνουν από αυτό....
Να σας πω ότι ήταν από τις πιο δύσκολες κατασκευές που έχω κάνει. Στην κυριολεξία μου έβγαλε την ψυχή κι αν ήξερα την ταλαιπωρία θα προτιμούσα το να κολλήσω τις μπάλες στο φελιζόλ...Τέλος πάντων. Τώρα αν έκανα δεύτερο θα ήταν σαφώς πιο εύκολα τα πράγματα απλά ήταν ζόρικο κι εγώ δεν είχα και πολύ υπομονή! Χρειάστηκα περίπου 70 μπάλλες διαφόρων μεγεθών.Το κόστος είναι κάτι λιγότερο από 20 ευρώ.
Τέλειωσε λοιπόν και το αποτέλεσμα είναι πολύ πολύ όμορφο!!!
Το λάτρεψα...Χαλάλι η ταλαιπωρία...
Στο τζάκι κάτω από το στεφάνι στολίσαμε χρησιμοποιώντας ξύλα.Φέτος γενικότερο ο στολισμός μας όπως θα διαπιστώσετε και σε μελλοντικές αναρτήσεις είναι βασισμένος σε πολύ απλά υλικά της φύσης και πολλά ξύλα, σε όλα τα μεγέθη και σχήματα!
Έτσι η μια πλευρά είναι λευκή σαν χιονισμένο δάσος.
Η άλλη πλευρά είναι κι εκείνη χιονισμένη αλλά έχει και κόκκινους καρπούς αγριοτριανταφυλλιάς...
Εμείς το αγαπήσαμε το χιονισμένο μας τοπίο...Φέτος στο σπίτι μας έπεσε πολύ χιόνι...
Σε μια γωνιά μπήκε το μεγάλο στεφάνι που έφτιαξα με κλαδιά αμπέλωπα. Λίγα κόκκινα Χριστουγεννιάτικα στοιχεία...και γέμισε μαγεία....
Η απλότητα χαρακτηρίζει τα φετινά μας Χριστούγεννα.Εύκολα και φθηνά υλικά και μικρές κατασκευές...
Χαιρόμαστε προς το παρόν το σπίτι μας μισοστολισμένο ακόμη κι είμαστε γεμάτοι ιδέες.
Κλείνοντας θα ήθελα να ενημερώσω τους φίλους που ζουν στην περιοχή μας.
http://mikroimegaloi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου