Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα burgers και η pizza έγιναν γαστρονομικά εμβλήματα και εθνόσημα της αμερικανικής ευημερίας και κουλτούρας.
Και μπορεί στους Ιταλούς να οφείλουμε την επινόηση της pizza, αλλά κανείς δεν την απογείωσε όπως οι αμερικανοί. Ας δούμε όμως εν συντομία, τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της ιταλικής ντίβας.
Η pizza, είτε επειδή είναι εύκολη στην παρασκευή και ακόμα πιο εύκολη στην κατανάλωση, είτε επειδή είναι απλά πεντανόστιμη, έχει εισχωρήσει για τα καλά στις κουζίνες όλου του κόσμου και τρώγεται για βραδινό, μεσημεριανό, πρωινό ή σνακ.
Η ιστορία χονδρικά
Η καταγωγή της pizza πάει πολύ πίσω και ούτε και οι ίδιοι οι Ιταλοί γνωρίζουν με βεβαιότητα την απαρχή αυτού του γαστρονομικού θαύματος. Κανείς ακόμα δεν είναι σίγουρος αν οι Ιταλοί είναι εκείνοι που αξίζουν τα εύσημα όλου του πλανήτη, αφού οι ιστορικές πηγές σχετικά με την pizza είναι πολλές. Οι μαρτυρίες θέλουν τους Πέρσες να τρώνε ψωμί καλυμμένο με τυρί και χουρμάδες, ενώ στην Αινειάδα του Βιργιλίου χρησιμοποιούσαν το ψωμί σαν πιάτο.
Ο όρος «pizza» ωστόσο εμφανίζεται ως τέτοιος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε σήμερα, στα τέλη της πρώτης χιλιετίας και η σύνδεσή του με την ελληνική λέξη «πίτα» είναι προφανής. Χωρίς να αναλωθούμε όμως, ιδιαίτερα και χαθούμε στα βάθη της ιστορίας, σήμερα ο τόπος καταγωγής της pizza θεωρείται η Νάπολη και όλοι εκεί απευθύνονται για ένα κομμάτι από την καλύτερη pizza του κόσμου, ακόμα και αν οι ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν πως pizza έτρωγαν στο παρελθόν και άλλοι λαοί εκτός από τους Ιταλούς, αλλά και πολλά χρόνια πιο πριν από αυτούς.
Οι Ναπολιτάνοι και η pizza
Παρ’ όλα αυτά, οι Ναπολιτάνοι φέρονται στην pizza σαν να είναι αποκλειστικά δική τους επινόηση και κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να πατεντάρουν την ιδέα τους, ακόμα και αν δεν είναι απόλυτα δική τους. Πιο συγκεκριμένα, το 1984 ιδρύθηκε ένας οργανισμός στην Νάπολη για την κατοχύρωση των υλικών που απαιτούνται για τη σωστή παραδοσιακή ιταλική ζύμη για pizza και στο καταστατικό αναγράφονται αποκλειστικά τέσσερα συστατικά: το νερό, το προζύμι, το αλάτι και το αλεύρι.
Η ιστορία χονδρικά
Η καταγωγή της pizza πάει πολύ πίσω και ούτε και οι ίδιοι οι Ιταλοί γνωρίζουν με βεβαιότητα την απαρχή αυτού του γαστρονομικού θαύματος. Κανείς ακόμα δεν είναι σίγουρος αν οι Ιταλοί είναι εκείνοι που αξίζουν τα εύσημα όλου του πλανήτη, αφού οι ιστορικές πηγές σχετικά με την pizza είναι πολλές. Οι μαρτυρίες θέλουν τους Πέρσες να τρώνε ψωμί καλυμμένο με τυρί και χουρμάδες, ενώ στην Αινειάδα του Βιργιλίου χρησιμοποιούσαν το ψωμί σαν πιάτο.
Ο όρος «pizza» ωστόσο εμφανίζεται ως τέτοιος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε σήμερα, στα τέλη της πρώτης χιλιετίας και η σύνδεσή του με την ελληνική λέξη «πίτα» είναι προφανής. Χωρίς να αναλωθούμε όμως, ιδιαίτερα και χαθούμε στα βάθη της ιστορίας, σήμερα ο τόπος καταγωγής της pizza θεωρείται η Νάπολη και όλοι εκεί απευθύνονται για ένα κομμάτι από την καλύτερη pizza του κόσμου, ακόμα και αν οι ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν πως pizza έτρωγαν στο παρελθόν και άλλοι λαοί εκτός από τους Ιταλούς, αλλά και πολλά χρόνια πιο πριν από αυτούς.
Οι Ναπολιτάνοι και η pizza
Παρ’ όλα αυτά, οι Ναπολιτάνοι φέρονται στην pizza σαν να είναι αποκλειστικά δική τους επινόηση και κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να πατεντάρουν την ιδέα τους, ακόμα και αν δεν είναι απόλυτα δική τους. Πιο συγκεκριμένα, το 1984 ιδρύθηκε ένας οργανισμός στην Νάπολη για την κατοχύρωση των υλικών που απαιτούνται για τη σωστή παραδοσιακή ιταλική ζύμη για pizza και στο καταστατικό αναγράφονται αποκλειστικά τέσσερα συστατικά: το νερό, το προζύμι, το αλάτι και το αλεύρι.
Επιπλέον οι Ναπολιτάνοι «επιτρέπουν» μονάχα δυο επιλογές για γαρνίρισμα στην pizza και αυτές είναι η Μαρινάρα (χωρίς τυρί, με μπόλικη ρίγανη) και η Μαργαρίτα. Οι δε Ρωμαίοι είναι πιο διαλλακτικοί και ανοιχτοί σε προτάσεις, εξ’ ου και το καλτσόνε που αποδίδεται σε αυτούς.
Η «καλή» pizza
Όποιες και να είναι οι ρίζες όμως της pizza, πρόκειται για ένα παγκόσμιο αγαθό –όπως το νερό και ο αέρας για παράδειγμα- και –ίσως- το πιο εμπορευματοποιημένο προϊόν του πλανήτη. Σε όποια πόλη του κόσμου και να βρεθείτε θα υπάρχει σίγουρα μια πιτσαρία.
Μην περιμένετε όμως, σε κάθε πόλη του κόσμου να βρείτε καλή pizza. Έχουν τους λόγους τους άλλωστε, οι Ιταλοί που θέλουν να κατοχυρώσουν το συγκεκριμένο προϊόν…
Η αλήθεια είναι πως πολλοί μαγαζάτορες, έχοντας την αυταπάτη της πρωτοτυπίας καταλήγουν να δημιουργούν πολύ κακή pizza, με άνοστη ζύμη και πρωτοποριακές γαρνιτούρες που δεν είναι και τόσο νόστιμες.
Σπιτικό προϊόν
Η παρασκευή μιας καλής pizza δεν είναι και πυρηνική φυσική και όλοι μπορούν να την πετύχουν στην κουζίνα τους. Η pizza είναι ένα απλό φαγητό και ένα από τα μυστικά της είναι ο καλός φούρνος, η θερμοκρασία του οποίου θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλή, γι’ αυτό και οι καλύτερες πίτσες γίνονται πάντα στους παραδοσιακούς ξυλόφουρνους.
Η ποιότητα της ζύμης είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο για την pizza ενώ το γαρνίρισμα είναι ουσιαστικά το συνοδευτικό της ζύμης και όχι το αντίθετο. Αυτές τις απλές συμβουλές και μερικές ακόμα, αν λάβει κάποιος υπόψη του, τότε η σπιτική pizza δεν θα μοιάζει με στραβοχυμένο τοστ και θα έχει ακόμα καλύτερη γεύση από τις τόσο αφράτες πίτσες γνωστών αλυσίδων.
Ψωμοτυρί;
Πολλοί είναι εκείνοι που αποκτούν εμμονή με την αναζήτηση της ιδανικής pizza, τόσο σε επίπεδο ζύμης, όσο και στα υπόλοιπα υλικά. Ανταλλάσουν πληροφορίες για τα καλύτερα στέκια, πολλοί έχουν το «θράσος» να επινοούν οι ίδιοι συνταγές και δε σταματούν να ψάχνουν την καλύτερη pizza της ζωής τους, ακόμα και όταν έχουν ήδη γευθεί την καλύτερη pizza της ζωής τους μέχρι εκείνη τη μέρα! Πολλοί είναι δε, εκείνοι που τρέφονται αποκλειστικά με pizza, κυρίως στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Η ποιότητα της ζύμης είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο για την pizza ενώ το γαρνίρισμα είναι ουσιαστικά το συνοδευτικό της ζύμης και όχι το αντίθετο. Αυτές τις απλές συμβουλές και μερικές ακόμα, αν λάβει κάποιος υπόψη του, τότε η σπιτική pizza δεν θα μοιάζει με στραβοχυμένο τοστ και θα έχει ακόμα καλύτερη γεύση από τις τόσο αφράτες πίτσες γνωστών αλυσίδων.
Ψωμοτυρί;
Πολλοί είναι εκείνοι που αποκτούν εμμονή με την αναζήτηση της ιδανικής pizza, τόσο σε επίπεδο ζύμης, όσο και στα υπόλοιπα υλικά. Ανταλλάσουν πληροφορίες για τα καλύτερα στέκια, πολλοί έχουν το «θράσος» να επινοούν οι ίδιοι συνταγές και δε σταματούν να ψάχνουν την καλύτερη pizza της ζωής τους, ακόμα και όταν έχουν ήδη γευθεί την καλύτερη pizza της ζωής τους μέχρι εκείνη τη μέρα! Πολλοί είναι δε, εκείνοι που τρέφονται αποκλειστικά με pizza, κυρίως στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Η αλήθεια όμως, είναι ότι η pizza είναι ένα μονάχα πιάτο από την πληθώρα των πιάτων που προσφέρουν όλες οι κουζίνες του κόσμου και σίγουρα υπάρχουν εξίσου νόστιμες επιλογές με το «πατικωμένο ψωμί με λιωμένο τυρί», που ουσιαστικά και ειλικρινά είναι η pizza. Ας το παραδεχτούμε λοιπόν, στους εαυτούς μας: κάνουμε σαν τρελοί για λίγο ψωμοτύρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου